terug

Beste Lezers,

Als er naar aanleiding van wat je gelezen hebt en 

-je wilt hierop reageren of 
-je hebt vragen over wat ik geschreven heb of 
-je niet begrijpt wat ik precies bedoel in mijn verhaal of
-je vind dat wat je wilt schrijven niet thuis hoort in het gastenboek (is expliciet voor Astrid bedoeld)

dan kan je mij altijd rechtstreeks mailen:

gerard@cornelis.net


Antwoord volgt dan zo spoedig mogelijk.
Gerard

 

 

Vrijdag 31oktober 2003

 

Vandaag geen verslag. Ga voor volgend verslag naar november 2003

 

Astrid

 

 

Donderdag 30 oktober 2003

 

Vanmorgen om 7.10 uur al opgestaan. Ik kon niet meer slapen. Tevens vind ik het voor de kids ook zo ongezellig als er ’s-morgens niemand beneden is. Kopje thee gezet en een beetje gekletst. Ik heb het idee dat ik Linda ook een beetje in de gaten moet houden wat zij eet! Ze heeft nooit trek ’s-morgens maar ik wil wel dat zij iets binnen krijgt.

Na een lange tijd is de fysiotherapeut weer geweest. Het was alweer een paar weken geleden omdat mijn eigen fysio met een rugzak voor 3½ maand door Azie aan het reizen is. Voor die tijd neemt zij het over.  Ook is Klaska weer geweest voor de strijk Hoera !, ik ben weer door mijn strijk heen. Wat een luxe eigenlijk.

Maar eerlijk gezegd had ik liever gezien dat ik in staat was om het te doen. Ik geloof dat ik Edwin hoor binnenkomen.

 

Astrid.

 

 

Woensdag 29 oktober 2003

 

Vanmorgen Katja op de koffie gehad. Ze had lekker gebak meegenomen dus ik heb weer lekker gesmuld. Aah, ik kan het wel hebben met dat ‘lijntje’ van mij.

Verder is het een rustige dag vandaag. Een afspraak gemaakt voor Edwin bij de kapper aanstaande zaterdag. Ik hoop dat hij eens aan een ander model wil maar vrees dat dat niet lukken gaat. Hij is wat dat betreft zo conservatief als wat. Altijd maar weer hetzelfde en vooral niets uitbundigs of geks. Afijn we zullen wel zien.

 

Vanmorgen contact opgenomen met het ziekenhuis. Ben gistermorgen n.l. mijn chemopillen vergeten in te nemen en ik wist dat ik deze niet mag inhalen. Stom, stom, stom. Maar ze zeiden dat het geen kwaad kon dus dat zullen we dan maar aannemen.

 

Astrid

Dinsdag 28 oktober 2003

Vandaag ben ik niet zo geweldig opgestaan. Hoofdpijn, een beetje rode wangetjes (verhoging) en gewoon een beetje naar & moe.

Het kan ook niet iedere dag goed gaan natuurlijk. Ook doen mijn ribben pijn (zelfs tot in mijn billen)

Om ongeveer 10.00 u. Is een vriendin (Ellen) op de koffie geweest. Het was erg gezellig. Het was een tijd geleden dat ik haar gezien had. Heb een prachtige mand van haar gekregen voor bij de voordeur vol met heide en pompoenen. Heel mooi.

Verder is mijn hulp weer geweest. Heerlijk! Ook de dokter is nog even langs geweest. Ik heb haar vanmorgen gebeld omdat ik zo’n vreselijk jeuk op mijn voeten had. Het blijkt een soort exceem te zijn. Dus maar weer een zalfje en iedere dag een sodabadje.

Ik lijk wel een oud wijf. Verder heb ik niet zoveel te melden vandaag

Astrid

Maandag 27 oktober 2003

Je zou verwacht hebben dat Astrid het vandaag wat rustiger aan zou (moeten) doen vanwege een toch drukke dag gisteren. Maar niets is minder waar. Ze vertelde dat zij vanmorgen wat in huis heeft opgeruimd en wat bloemen in de vaas heeft gezet. Blijkbaar heeft zij dan toch ‘de puf’ om dat soort dingen te doen. Vanmiddag heeft ze dan nog wel een ½ uurtje gelegen maar was al weer snel beneden toen Linda en Edwin van school thuis kwamen. Daarna heeft ze ook nog het eten gemaakt. Om te eten zit zij ook weer de laatste weken gewoon aan tafel. Dat geeft ook weer aan dat zij nu wat minder pijntjes heeft en het allemaal wat makkelijker gaat.

Om 21.00 uur ging bij haar “het licht uit” en is naar boven gegaan om villa Felderhof te kijken. Ze heeft nu wat meer last van haar rug vertelde ze mij net maar dat is ook niet zo vreemd na ook deze dag veel te hebben gedaan. Ik denk dat ze morgen het wel wat rustiger aan zal doen.

Gerard

Zondag 26 oktober 2003, vervolg

Natuurlijk was het vanmiddag druk voor Astrid terwijl het eigenlijk helemaal niet druk was. Alleen de oma's en Opa waren er en onverwachts kwamen Paul en Annette binnen zetten. Maar het is nu 20.30 uur en zij is nog steeds beneden. Ook gisteren is zij pas na Kop Spijkers naar boven gegaan.
Iedereen vond ook dat Astrid de laatste dagen qua stem veel helderder klinkt en dat haar ogen ook beter staan. Toch zijn ze nog wel wat gelig al is het erger geweest. 
Ik had beloofd om wat foto's van vanmiddag te maken en dat is gelukt...... 

Gerard

Zondagmorgen 26 oktober 2003

Vanmorgen is Astrid al vroeg opgestaan. Niet dat ze zenuwachtig was welke kado's ze vandaag zou krijgen maar ik denk dat het lang genoeg was geweest in bed. En het was natuurlijk een uur langer vannacht. 
Edwin en ik wisten dat er rond 9 uur als verrassing voor Astrid een ontbijtje zou worden gebracht. Pim in de bocht !!!!. 
Wat er gebeurt...... Gaat de telefoon vanmorgen en Astrid neemt op, is het de bezorger die haar vertelt dat de bezorging een half uurtje later wordt. Weg verrassing ??!

Als ik Astrid er zo vanmorgen bij zag zitten en hoe zij de laatste tijd is dan vind ik dat zij de afgelopen weken echt 'beter' is geworden. Is veel actiever, reageert alerter, heeft minder pijn in haar botten, buik en mond. Heeft zelfs gisteren laarsen gekocht en moest daarvoor best wel een eindje lopen wat heel goed ging. In feite zijn dit positieve berichten en de chemopillen op dat gebied haar werk doen.

Ben benieuwd hoe het vandaag gaat. 
Zij wilde haar verjaardag niet vieren en alleen de oude pitjes komen. Gisteren heeft zij heel veel bloemen gehad. Allemaal hele mooie herfstboeketten. 

Wat ik ga doen is vanmiddag wat foto's maken en deze zullen snel te zien zijn.

Gerard 


Maandag 20 oktober t/m zaterdag 25 oktober 2003

Afgelopen week gaat het ondanks de chemo toch best aardig. Mijn moeder zit vaak gewoon beneden in een stoel en ligt alleen 's avonds (en af & toe 's middags even) op bed. Wel is ze altijd misselijk! De ene keer wat erger dan de andere. Als ze teveel doet of te weinig gezeten heeft of ze heeft het druk gehad, dan is het haar allemaal te veel geweest een moet ze overgeven. Direct daarna is ze alles kwijt en neemt de misselijkheid weer af. 
Wij (mijn vader, eddy en ik) hebben het idee dat de kleur van haar ogen weer wat minder geel aan het worden zijn! Daar ben ik echt heel blij om. Ik vond het zo'n naar gezicht! Ik hoop dat het zo blijft! Ik denk ook dat het een goed teken is --> Misschien dat de chemo wel aanslaat...?

Vandaag (zaterdag de 25e) gaat het redelijk met haar. Natuurlijk wel die eeuwige misselijkheid. 
Morgen is het groot feest! Dan is ze jarig .. al 46 jaar.. pfff.. wat klinkt dat oud haha! Het wordt al een oude tante hoor! :) 
Deze week heb ik laarzen van mijn ouders gehad. Toen kwam mijn moeder op het idee om ook voor haarzelf eens te verwennen met nieuwe laarzen! Dat vond ze wel een leuk verjaardagskado van mijn vader. Dus daar gingen ze dan hoor vandaag.. gezellig met z'n 2tjes naar Sassem. En ja hoor, ze kwamen thuis met een stel laarzen. (vraag me niet naar de prijs. Maar ze verdient het) helemaal gelukkig was ze :). 
Ook kwam een vriendin Els (ze had ergens anders een verjaardag) gezellig even langs wippen! Vond mijn moeder heel leuk! 
Net (19.15 u.) hebben we lekker met z'n 4tjes mosselen gegeten! Dat is altijd zo gezellig met z'n allen aan tafel! Heerlijk! Ze genoot weer van het eten! Gelukkig maar! Ze zal zo wel lekker naar haar bedje gaan want ze heeft best een drukke dag gehad! En morgen ochtend... HOERAAAAHH!!! 

Linda


Zondag 19 oktober 2003

Astrid heeft de laatste week niet meer zoveel last van haar buik en is (de buik) ook minder hard en gevoelig. Het is nog te snel om iets te roepen over de effecten van de 'chemopil' maar dit is toch alweer meegenomen. Dat ze actiever is, schreef ik al eerder en vanmorgen bleek dat weer eens......... Zij wilde graag naar de koopzondag van Ikea. Na de inspanningen van gisteren toch verrassend en zeker omdat vanmorgen de misselijkheid van 'de pil' weer opkwam zetten
Linda mee want die had vorige week een bed voor haarzelf gezien en volgens haar moest nu wel het moment zijn aangebroken dat haar ouders het moesten gaan kopen.
Hoe gaat dat dan ~~ Ik rij dan naar Ikea (mijn taak zit er dan op) en Astrid, geholpen door Linda, rijdt dan Ikea binnen. 
Om je het verhaal van een marathon met hindernissen van 2 uur bij Ikea te besparen; Binnen 2 uur stonden wij buiten met een blije Astrid en Linda..........." De ene had een nieuwe bank en de andere een nieuw bed"!! 

Toen wij thuis kwamen merkte je weer de effecten van de chemopil. Overgeven was het resultaat. 
Gelukkig had ze trek en heeft ze vanavond heel goed gegeten. Het is nu 21.00 uur en ze ligt al weer een uurtje in bed. Dat is toch haar plekkie waarnaar zij elke dag uitkijkt. Ze slaapt dan ook de hele nacht fantastisch en wordt dan rond 8.00 uur wakker. Het gehele ritueeel van gisteren, eergisteren, eereer en eergisteren enz. begint weer van voor af aan.....................

Gerard


Zaterdag 18 oktoberer 2003

Gisteravond de eerste pillenreeks ingenomen en merk hiervan vandaag nog weinig. Vanmorgen 11/2 uur in Leidschenhage gereden (in rolstoel ,lopen is te ver) om te kijken naar een jas. Uiteindelijk er een gekocht. Ik ben zo mager (50 kg) dat ik vind dat niets mij staat. 
Daarna naar de Oma's om de kinderen op te halen van het logeren. 
Al met al waren wij om 14.30 uur thuis en ben direct in mijn stoel gekropen. Toch wel tevreden hoe ik vandaag de dag ben doorgekomen. Ben na Kopspijkers naar mijn bedje gegaan en heerlijk vandaar uit TV zitten kijken.

Astrid


Vrijdag 17 oktober 2003

Vandaag vroeg opgestaan om als eerste op de poli bloed te laten prikken. We waren om 9.30 uur weer vanuit Amsterdam terug en ik zou gebeld worden of ik mag starten met de 'pillenkuur'. Vandaag wordt het een echt rustige dag. Linda is bij Oma en Edwin nog steeds bij Opa en Oma. Om 15.00 uur (wel laat) kwam het telefoontje van de arts dat ik mocht beginnen met de kuur. Het klinkt vreemd dat ik hiermee blij was omdat wanneer mijn bloed niet de juiste waarden had de kuur een week zou worden opgeschoven. En dat wil ik niet.

Ik voel mij best redelijk vandaag. Meestal tegen de middag gaat het iets minder. Ik hoop dat ik die 2 weken chemo een beetje redelijk doorkom en niet zo'n vreselijke last van mijn mond heb.

Astrid


Donderdag 16 oktober 2003

Het is nu eindelijk duidelijk dat Astrid morgen weer begint met een cessie van 14 dagen chemopillen. Wel mag zij hiermee pas starten als haar bloed 'goed' is.
Dus maken wij morgenochtend weer een ritje naar Amsterdam. Gelukkig dat wij na het prikken gelijk weg mogen en hoort Astrid het thuis wel of zij daarmee mag beginnen. Voorraad pillen genoeg. Het duidelijk te merken dat Astrid de afgelopen week even geen chemo heeft gehad. Is veel actiever en communiceert veel beter.
Morgen weer meer informatie !!

Gerard.


Dinsdag 14 oktober 2003

Ik heb vandaag bijna de hele dag opgezeten, ondanks dat ik mijn dag niet had. Dat vond ik knap van mijzelf. Het is nu 19.50 uur en ik voel dat het wel weer genoeg is geweest voor vandaag. Linda is bij Opa en Oma en Gerard moet weg vanavond. Dat houdt in dat ik met Edwin alleen ben en dus lekker vroeg mijn bed in duik. Er komt een Flodder-film op televisie waar hij helemaal gek op is, dus die gaan we samen lekker kijken. Verder niets beleefd vandaag.

Astrid.


Maandag 13 oktober 2003

Vandaag heeft mijn moeder veel beneden gezeten. Het gaat dus nog steeds redelijk goed, net als gister. Dat merk je echt aan haar. Dan praat ze veel meer!
Ze heeft nog wel last van haar mond, al heeft ze het idee dat het minder aan het worden is. Toch vind ik nog steeds (en dat vind zijzelf ook) dat haar ogen nog erg geel zijn. Dat verschilt ook van dag tot dag. De ene keer zijn ze geler dan de andere. Vandaag was dan zo'n dag dat ze ietsje geler waren. En toch voelde ze zich redelijk goed. Gelukkig maar. Hopen dat het zo blijft!

Linda


Zondag 12 oktober 2003

Het is opvallend hoe verschillend Astrid zich per dag kan voelen. De ene dag is een echte beh..-dag waarin zij heel veel in bed ligt terwijl de andere dag haar stem krachtige klinkt, meer uit bed, spaakzamer en veel actiever is. Actief is in dit verband natuurlijk relatief. Hieronder versta ik dan dat zij een beetje puzzelt, dingen voor zichzelf klaarmaakt en kleine dingen in huis.

Vandaag is dan zo'n goeie dag. Is vanmorgen rustig opgestaan, gedoucht, gegeten (yogurtjes, vanwege haar mond) en een beetje gelezen. Het was vanmorgen ook wel heel rustig in huis omdat ik met Linda weg was. Als het in haar omgeving drukker is dat merk je dat aan haar. Is ook niet zo gek !! Zelfs heeft zij nog even gedacht om kort naar de verjaardag van Jessy te gaan maar verstandig om het niet te doen. Betekent toch weer een tijdje in de auto zitten en de drukte daar zal haar niet goed doen. 
Wel grappig dat ondanks dat zij in deze situatie zit zij zich toch altijd even afvraagt of zij kan gaan of niet. Misschien helemaal niet gek omdat dit toch een 'roep' naar gezelligheid is die zij al zo lang moet missen.

Zij heeft de laatste dagen wel het idee dat haar buik wat minder gevoelig is. Kan misschien morgen anders zijn maar laten we maar hopen dat dit het effect is van de chemopil en dat dit zich voortzet. 
Morgen weer positieve berichten ?

Gerard 


Vrijdag 10 oktober 2003

Vandaag was het de 1e dag dat zij de chemopil 'links' mocht laten liggen. Gisteren was het namelijk de laatste dag van de eerste slikcessie van 2 weken. Nu is het even 2 weken niet slikken (of 1 week ???, weet het niet meer!!!) Zij merkt aan zoveel bijwerkingen dat zij weer bezig is aan een chemokuur, ondanks dat deze makkelijker te verdragen zou zijn.
Vandaag en gisteren is Astrid toch weer kleinbeetje misselijk geweest en sinds gisteren zijn de ontstekingen in haar mond weer in volle hevigheid losgebarsten. Ze spoelt al een week preventief met desinfecterende middeltjes en andere rotzooi maar niets mag helpen. Hierdoor wordt zij weer in haar eten belemmerd want alles wat maar even scherp, zuur of bitter is, doet haar vergaan van de pijn in haar mond. En ze moet juist behoorlijk eten !!!!!!!!!

Voor de rest heb ik heden om 22.00 uur niet meer te vertellen dan dat ik nu een sigaret ga roken en dat die mij zeker gaat smaken...
Morgen weer een dag....

Gerard.


Woensdag 8 oktober 2003

Ook vandaag is Astrid redelijk veel (in vergelijing met andere dagen hiervoor) beneden geweest. Komt ook doordat Wil (onze trouwe steun in het huis) weer is geweest en dat eind van de middag Moe Cornelis binnen kwam lopen. Toen ik om 18.00 uur thuis kwam hadden we nog niet gegeten maar stond wel al op. Na het eten is Astrid dan ook gelijk naar haar bed gegaan. Zij voelde haar vermoeidheid als het ware zij 'door haar hoeven gaat zakken'. Zij geeft hiermee aan dat zij heel erg de druk van haar wervels op haar bekken voelt en het idee heeft dat haar rug (wervels) ineen zakt. Vanaf 19.00 uur ligt zij weer 'heerlijk' in haar bedje. 

Gerard


Dinsdag 7 oktober 2003

Ten opzichte van vorige dagen heeft Astrid vandaag behoorlijk lang beneden gezeten. Zou ook kunnen komen doordat Linda vandaag wat verkouden thuis is gebleven van school en samen wat hebben gekeuveld. Maar ik zie het maar zo; als Astrid echt niet lekker zou zijn geweest dan was zij toch naar haar bed gegaan! Dat ze dat niet heeft gedaan is een goed teken. Natuurlijk met de wetenschap dat het morgen anders kan zijn. 

Nu zij inmiddels 11/2 week de 'chemopil' slikt, komen de bekende bijwerkingen van vorige chemokuren ook weer terug. Zo krijgt zij weer last van aften ( lage weerstand) in haar mond en is zij koortsachtig. De misselijkheid is beheersbaar maar af en toe moet zij toch een pilletje ertegen slikken. 
Vandaag had zij veel last van haar handen wat wordt beleefd als gewrichtpijn in vingers en de rest van haar hand. Ik zou niet weten of dit een bijwerking is van de 'chemopil' is. Zal morgen het epistel over de mogelijke bijwerkingen lezen. Nu niet want ik wil gaan slapen....................

Gerard


Maandag 6 oktober 2003

Astrid heeft vandaag een telefoontje vanuit het ziekenhuis gehad dat de CT-scan van haar buik donderdag as. (09/10) niet doorgaat. Een reden hiervoor kon niet worden gegeven of we moesten de oncoloog raadplegen. Die zou hierop een antwoord kunnen geven. Aangezien wij hem (de dokter) pas begin november weer zien wil ik eigenlijk toch de reden weten en daarom zal ik hem deze week eens bellen. Ik weet nog niet of ik van te voren Astrid informeer over het feit dat ik ga bellen want ik verwacht ook nu weer dat zij het niet 'gaat (wilt) opzoeken'.

Meer nieuws is er vandaag niet te melden en daarom tot morgen........

Gerard


Zaterdag 4 en zondag 5 oktober 2003

Dit weekende is Astrid doorgekomen als zoveel andere. Weer redelijk veel in bed en om wat te eten komt zij naar beneden. Met name na het avondeten zit zij een paar uurtjes beneden in de stoel maar ik merk dat zij toch het liefs weer snel naar haar bed wilt. Dan slaapt zij niet hoor !!! maar in bed heeft zij de mogelijkheid om te zitten met een verstelbare rugleuning, af en toe te liggen en als zij wilt, te dutten bij de TV. Vaak is het dan toch 23.00 uur voordat zij echt gaat slapen. 
Tot en paar dagen terug pakte zij voor het slapen altijd nog een morfinepilletje voor een rustige nacht maar dat doet zij nu ook niet meer. Ik vind dat zij 's-Nachts dan toch heel erg goed slaapt terwijl je de gehele dag al in bed hebt gelegen. Gelukkig maar.

Zondagmiddag is Mary langs geweest. Astrid kent Mary zeker al 25 jaar toen zij nog als jonge pubers uitgingen in de 'Rose Garden' in Voorburg. Het was al een hele tijd geleden dat zij elkaar gezien hadden. Je merkt dan dat Astrid hiermee rekeninghoudt door 's-morgen in haar bed te blijven zodat zij 's-middags langer beneden kan zijn.
Astrid vond het in iedergeval heel gezellig en hield het best nog wel een tijd uit. 

Mary gaat Astrid ook helpen met deze website en ze zal trachten mij een beetje wegwijs te maken hoe ik hierin op een makkelijke manier veranderingen kan aanbrengen. 
Dus het zal niet onwaarschijnlijk zijn dat jullie de komende tijd veranderingen aan deze site zullen opmerken. 
Mary alvast bedankt dat je dat wilt doen !!!

Gerard.


vrijdag 3 oktober 2003

De kids zijn vandaag vrij vandaag. (leidsontzet) braderie, kermis en feest in Leiden. Linda is de hele dag met vriendinnen op stap en 's-Middags naar de Dolle Dwaze dagen in de binnenstad van Den Haag. Edwin heeft wat getennist en met een vriendje wat gehonkbald. (ik denk softbal)

Vandaag ben ik ook aan de 2e week van de chemo begonnen. Over een week mag ik weer 2 weken stoppen en dan weer 2 weken slikken.
Het is wel vol te houden met deze pillen. Natuurlijk voel ik wel dat ik ergens mee bezig ben en dat ik minder fit en soms wat misselijk ben, maar door me rustig te houden en veel op bed te liggen gaat het redelijk. Ik hoop dat mijn haren niet uit gaan vallen deze keer maar volgens de oncoloog is die kans klein.

Astrid

Donderdag 2 oktober 2003

Ondanks dat vandaag zowel Klaska als Miranda van de thuiszorg door het huis liepen, is Astrid toch de grootste gedeelte van de dag in haar bed blijven liggen. Ik merk dat zij dat nu toch de prettigste plek vindt. Ze kan van daaruit een beetje lezen, televisie kijken en onderwijl in slaap vallen. Dat laatste komt naar mijn idee gelukkig vaak voor omdat ik nu weet dat er vandaag 3 verschillende mensen voor de deur hebben gestaan en daarvan de bel door Astrid niet is gehoord. Toen ik begin van de avond thuis kwam zat zij beneden met een redelijk hoeveelheid eten voor zich. Ze heeft in iedergeval trek in eten. 

Vandaag belde ook het AVL op omdat Astrid niet was verschenen op een afspraak voor het maken van een CT-scan van haar buik. Uiteindelijk bleek het ziekenhuis de fout gemaakt te hebben en achteraf gelukkig want anders moesten we weer naar het ziekenhuis. 

Morgen viert Interseco haar 15-jarig bestaan en iedereen gaat in Amsterdam op een radarboot wat drinken en happen. Zal ongetwijfeld gezellig worden. Tot vorige week heeft Astrid altijd het idee gehad dat er wel een kans in zou zitten dat zij mee kon. Nu na haar ziekenhuisopname en de last die zij heeft van haar lever is dit niet mogelijk. 
Zij had heel graag meegegaan en gezellig gevonden om iedereen weer te zien maar zij weet dat zij het nooit zal uithouden. 
Al langer dan een uur zou moeilijk worden.

Vanwege het 15-jarig feestje zal ik morgen geen verslag van de vrijdag kunnen schrijven en daarom tot zaterdag.........!!

Gerard


Woensdag 1 oktober 2003

Afgelopen dagen (maandag en dinsdag) zijn er geen noemenswaardige dingen gebeurd. Ik merk wel dat Astrid in vergelijking met zaterdag en zondag meer beneden doorbrengt en opzich is dat al en goed teken. Behalve vanmorgen in de auto op weg naar het ziekenhuis, heeft zij ook niet meer hoeven over te geven terwijl zij toch nu weer behoorlijk eet en gelukking voldoende begint te drinken.

Dus vandaag zijn we naar het Antonie van Leeuwenhoek ziekenhuis (AVL) geweest voor een afspraak met de oncoloog (of heet dat internist ???), de pijnarts en voor een infuus met botversterker. Het was een lange dag. Alle afgesproken tijdstippen liepen behoorlijk uit waardoor Astrid pas om 13.00 uur aan de APD-infuus 'kon worden gekoppeld'. Thuis waren wij pas om 15.30 uur.

Op zo'n dag wordt je weer flink met de neus op de feiten gedrukt. 
Als Astrid eenmaal aan het infuus ligt, lees ik haar medisch dossier. Je leest de uitslagen van wat bloedtesten, de correspondentie met de radiologe, longarts en andere betrokkenen en kan dan haarfijn tussen alle medische termen door de ernst van de situatie 'voelen'. 
Zo las ik, en ik weet niet meer de juiste bewoording, een verslag van juni jl.waar men spreekt van een lever die is bezaaid met ontelbare .....(medische term) en dat
de tumorwaarden van het bloed, wat bij een normaal iemand < 35 is, bij haar in augustus rond de 150 lag en nu weer is doorgeschoten naar 1200 !! Overigens is het in december 2002 maximaal 1800 geweest. 

Het geeft wel aan dat we in een situatie zitten waarin heeeeeeeeeeeel snel na de laatste chemokuur van mei jl. het effect daarvan geheel is uitgewerkt. Ik las dat de kuur met 'chemopillen' die Astrid nu heeft al in mei als alternatief voor een nieuwe achteruitgang werd aangedragen. Volgens mij hebben de 'geleerden' een arsenaal aan kuren die bij voorbaat al vaststaan. 

Met wat ik nu schrijf is aan Astrid niet besteed en gelukking maar. Zij wilt niet worden opgezadeld met moeilijke verhalen over de ziekte. Wat voor haar telt is zicht op weer betere tijden.
Zij leeft nu op een manier die is gericht op een situatie waarin de ziekte voor haar beheersbaar moet worden en waarmee zij weer een 'normaal' leven kan leiden. Althans een leven waarin zij weet dat bepaalde pijnen nooit zullen verdwijnen maar dat zij van, voor haar belangrijke, dingen weer kan genieten. Dat geeft haar kracht en gelukkig de wil om weer een kuur op te pakken.

Gerard